Φεύγετε, φίλοι μου, ένας - ένας κι η φυγή σας με σκοτώνει.
Φεύγετε, φίλοι
μου, ένας - ένας και
ζωντανεύουν οι μνήμες.
Φεύγετε, φίλοι
μου, ένας - ένας και η ψυχή
μου ερημώνει
Λεβέντες ορεσίβιοι
κατεβαίνετε αγέρωχοι τ'
απόκρημνο φαράγγι.
Πουλιά οι
ψυχές σας πετούν
για άγνωστα
μέρη.
Φεύγετε, φίλοι
μου, ένας - ένας και
η ώρα ζυγώνει...
Ο
κόσμος μάς κούρασε,
ο ήλιος ετσάκισε,
το λαδι τελειώνει...
Αφιερωμένο στον
ήρωά μας, ξάδερφο,
παιδικό κι εφηβικό
μου
φίλο Βασίλη Τριάντη,
που τού 'κοψε
πρόωρα το νήμα
της ζωής του
ο δεύτερος Αττίλας,
στο φίλο, συμμαθητή,
συνοδοιπόρο και χαρισματικό δάσκαλο
Χριστόφορο
Κολιοφώτη, στον παπα
Πέτρο Παπανικολάου, τον παπά
μας, στον κουμπάρο
μου, φίλο κι
αδερφό Τέλη Τριάντη,
τον πρόεδρό μας,
και στον ξάδερφο
και
εφηβικό φίλο Θοδωρή
Τριάντη που χθες
μας άφησε χρόνους.
Αιωνία τους η
μνήμη!
Ανδρέας Τριάντης
