Θέλω
τ' αψήλου ν' ανεβώ ν' αράξω θέλω, αητέ μου,
μέσ'
στην παλιά μου κατοικιά, στην πρώτη τη φωλιά μου,
Θέλω
ν' αράξω στα βουνά, θέλω να ζάω μ' εσένα.
Θέλω
τ' ανήμερο καπρί, τ' αρκούδι, το πλατόνι,
καθημερνή
μου κι ακριβή να τάχω συντροφιά μου.
Κάθε
βραδούλα, καθε αυγή, θέλω το κρύο τ' αγέρι
νάρχεται
από την λαγκαδιά, σαν μάνα, σαν αδέρφι
να μου
χαϊδεύει τα μαλλιά και τ' ανοιχτά μου στήθη."
Απόσπασμα από το ποίημα
“ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟ”
Του Κώστα Κρυστάλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου