(Διαβάσαμε στην εφημερίδα METRO αρ. φύλλου 2473 της 9 Μαΐου 2011 το άρθρο της εγκρίτου δημοσιογράφου Λίζας Δουκακάρου , το οποίο αναρτούμε στη σελίδα μας για να το διαβάσουν και οι φίλοι μας…)
Μόνο έκπληξη δεν προκαλεί το γεγονός ότι σε μέρες μνημονίου, που δεν ξέρει κανείς τι πρόκειται να συμβεί την επομένη, συνταξιούχοι βουλευτές ζητούν από τον ελληνικό λαό να τους καταβάλει αναδρομικά περίπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ στον καθένα, με συνολικό ποσό να ξεπερνά τα ογδόντα εκατομμύρια ευρώ.
Οι άνθρωποι που ψηφίσαμε, αυτοί που γνώριζαν – ή τουλάχιστον που όφειλαν να γνωρίζουν- και που λίγο ή πολύ με τη θέση και τη στάση τους συνέβαλαν στη σημερινή κατάντια , ζητούν τα ρέστα πριν κλειδώσει το άδειο ταμείο του κράτους. Και τα ζητούν από όλους εμάς. Από μισθωτούς, μικρομεσαίους, συνταξιούχους, που σήμερα τους κόβουν το μισθό, τους περιορίζουν τη σύνταξη και τους απολύουν με συνοπτικές διαδικασίες και μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων, με μισές αποζημιώσεις και σίγουρα χωρίς αναδρομικά.
Ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι δεν προτίθεται να ικανοποιήσει οποιαδήποτε παρόμοια απαίτηση, αλλά η λύση θα δοθεί στα δικαστήρια… Τέτοια ξεφτίλα. Όχι μόνο δεν έχουν καμία διάθεση να κατανοήσουν τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά θα περιμένουν τη δικαστική οδό να τους δικαιώσει από νομικής πλευράς, γιατί από ηθικής δεν το συζητάμε, απλά μας αφορά…
Όταν έχεις μάθει να εκλέγεσαι έστω για λίγα χρόνια βουλευτής και να έχεις διά βίου σύνταξη, αντί να ασφαλίζεσαι, όπως ο υπόλοιπος κόσμος, από τα ασφαλιστικά σου ταμεία. Όταν έχεις «γλυκαθεί» γιατί σου πληρώνουν ταξίδια, τηλέφωνα, ταχυδρομικά, μετακινήσεις, διαμονή, αυτοκίνητο, γραφεία, επιτροπές, επερωτήσεις, θεωρείς απόλυτα φυσικό ότι σου χρωστάνε αναδρομικά, για την προσφορά σου στο έθνος…
Το κερασάκι στην τούρτα των βουλευτών με υπογλυκαιμία ήταν δήλωση πρώην υφυπουργού, που είναι στη λίστα αυτών που διεκδικούν αναδρομικά αυξήσεις και που, ούτε λίγο ή πολύ, δικαιολόγησε το όλο εγχείρημα, λέγοντας πως πρόκειται για δίκαιη προσφυγή, η οποία είχε κατατεθεί το 2006, πριν από την οικονομική κρίση. Εκεί τελείωσε και η δήλωση .Την εύλογη ερώτηση που ακολούθησε, ότι η «προσφυγή έγινε το 2006, τώρα όμως έχουμε2011 και βυθιζόμαστε, γιατί δεν αποσύρετε τις προσφυγές;», δεν την άκουσε…
Όπως δεν άκουσε και την πρόταση των παρισταμένων:
Να μειωθούν οι βουλευτές από 300 σε 50.
Να καταργηθεί η βουλευτική ασυλία.
Να υποστούν μείωση ανάλογη με αυτή του υπολοίπου Ελλάδας.
Και , τέλος, να πληρωθούν τα αναδρομικά τους με εκατονταετή λαχειοφόρα ομόλογα του Δημοσίου. Που τόσο « ευσυνείδητα» υπηρέτησαν…
Πηγή:http://www.metrogreece.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου