Πέντε προτάσεις Κουβέλη προς επικεφαλής τρόικας

Του Κωνσταντινου Ζουλα.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_09/03/2013_513770

Δημόσια έκκληση στην τρόικα, στους Ευρωπαίους εταίρους «να καταλάβουν και να αποδεχθούν ότι η ελληνική κοινωνία έχει εξαντλήσει τα όρια της αντοχής της» απηύθυνε χθες ο κ. Φώτης Κουβέλης, προτείνοντας μάλιστα και πέντε συγκεκριμένα μέτρα τα οποία χαρακτήρισε άμεσης προτεραιότητας για την αναπτυξιακή στήριξη της οικονομίας.
Συγκεκριμένα, ο κ. Κουβέλης εισηγήθηκε: να μειωθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση, να αυξηθεί ο αριθμός των δόσεων για την εξόφληση των οφειλών των πολιτών προς το Δημόσιο, να υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση των νοικοκυριών για την εξόφληση δανείων, με αύξηση του αριθμού των δόσεων, μείωση των επιτοκίων και περικοπή μέρους του χρέους και να επανεξετασθεί η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης.
Κατέληξε, δε, με την εναγώνια διαπίστωση ότι «οι εκρηκτικές διαστάσεις της ανεργίας επιβάλλουν να διαμορφωθεί, χωρίς καθυστέρηση πλέον, ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι σε άλλη περίπτωση θα κινδυνεύσει η κοινωνική συνοχή.
Η παρέμβαση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, καθώς δεν ήταν προγραμματισμένη, προκάλεσε αρχικώς πολλές ερμηνείες ως προς τους λόγους που την υπαγόρευσαν. Αμέσως μόλις έγινε, ωστόσο, οι στενοί συνεργάτες του έσπευδαν να υπογραμμίσουν πως η πρωτοβουλία Κουβέλη όχι μόνον δεν πρέπει να εκληφθεί ως κριτική στις επιλογές του Μαξίμου, αλλά αντιθέτως ως ενισχυτική της διαπραγματευτικής θέσης του πρωθυπουργού. Με την έννοια της επίκλησης των ορίων της ΔΗΜΑΡ προς τους δανειστές της χώρας και της κατάδειξης στην τρόικα ότι αν δεν εισακουσθούν τα εύλογα αιτήματα όλων των κυβερνητικών εταίρων δεν αποκλείεται η χώρα να οδηγηθεί σε απρόβλεπτη πολιτική κρίση.
Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν ήταν λίγοι όσοι υποστήριζαν ότι η δήλωση Κουβέλη όχι μόνο δεν έγινε εν αγνοία του πρωθυπουργού, αλλά πιθανώς διατυπώθηκε με την πλήρη συμφωνία του. Την εκδοχή αυτή, άλλωστε, ενισχύει και η αντίστοιχη δημόσια τοποθέτηση που έκανε προχθές ο κ. Βενιζέλος προκειμένου να καταδειχθεί στο εξωτερικό ως ομόφωνη και εναγώνια η έκκληση χαλάρωσης όσων μέτρων αποδεδειγμένα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.