Το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο

Μετά την εκκλησία με πλησίασε συμπολίτης μας και πλήρης αγανάκτησης μου είπε :

Δεν αντέχω άλλο, έχω χάσει τον ύπνο μου , κάθε μέρα  με την οικογένεια μετράμε και ξαναμετράμε τις υποχρεώσεις μας και όλο και  προστίθεται κάτι καινούργιο.

Ότι οικονομίες είχαμε στην άκρη για ώρα ανάγκης , από καιρό τώρα εξανεμίστηκαν στις διάφορες υποχρεώσεις.

 Ελεύθερος επαγγελματίας έχω να κάνω δουλειά από την Άνοιξη και το ΤΕΒΕ πρέπει να πληρώνεται για να έχω ασφάλεια, προσπάθησα να βρω άλλη δουλειά αλλά μάταια.

Το παιδί μου συμβασιούχος με μπλοκάκι, από τον Φεβρουάριο δεν ανανεώθηκε η σύμβαση και στα δεκάδες βιογραφικά που έστειλε δεν πήρε καμιά απάντηση και δεν συμπεριλαμβάνεται στους ανέργους, πλήρωνε όμως το ΤΕΒΕ με τις οικονομίες που είχε, αλλά τελείωσαν και αυτές.

Οι υποχρεώσεις μας είναι:

Δόση δανείου για την αγορά του σπιτιού μας.

Δόση τακτοποίησης  ημιυπαιθρίων.

Δόσεις εκκαθαριστικού σημειώματος εισφορών και τέλους επιτηδεύματος.

ΤΕΒΕ

Λογαριασμούς  Τηλεφώνων, Νερού, Ρεύματος

Περιμένουμε το χαράτσι  μέσω ΔΕΗ, για το σπίτι και το γραφείο που με ιδρώτα  και αίμα αγοράσαμε, για να στεγαστούμε, δουλεύοντας 24 ώρες το 24ωρο και μικρό δάνειο.

Θα μας έρθουν  τα τέλη κυκλοφορίας και  ο Θεός ξέρει τι άλλο θα μας φορτώσουν , έρχεται και χειμώνας .

Από τον Αύγουστο βάλαμε αγγελίες για να πουλήσουμε ή  ενοικιάσουμε το γραφείο μας αλλά δυστυχώς δεν πήραμε ούτε ένα τηλέφωνο.

Δεν είμαστε σπάταλοι, τα δύο αυτοκίνητά μας που είναι απαραίτητα για τη δουλειά μας είναι 14 και 9 ετών, η έξοδος στο όνειρο , μπάνια  λιγότερα από δέκα και το φαγητό μας λιτό μεσογειακό. Δεν αντέχω άλλο το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο ,τι να κάνουμε; Να γίνουμε κλέφτες; Και ποιόν να κλέψουμε αφού όλοι στην περιοχή βρίσκονται στην ίδια σχεδόν θέση.

Δεν βρήκα λόγια να του πω παρά μονάχα , υπομονή , προσπάθεια και ελπίδα ότι  θα ξεπεραστεί η κρίση και ο Μεγαλοδύναμος θα φωτίσει τους πολιτικούς μας να αφήσουν  στην άκρη τις συγκρούσεις, τα στενά κομματικά συμφέροντα και όλοι  τους μαζί  με το λαό,  θα προσπαθήσουμε για ριζική ανασυγκρότηση της πατρίδος μας.

Διαπίστωσα ότι οι εκκλησίες άρχισαν να γεμίζουν από πιστούς οι οποίοι φαίνεται να έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο Θεό. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα παραμένουν  σιγά –σιγά και για λήψη φαγητού…